Rzecz, która jest ratunkiem dla każdego rodzaju zniszczonych włosów - nawilża, wygładza, poprawia zdrowie i kondycję wizualną. Olejowanie.
Na czym polega? Czynność najprostsza na świecie - nakładamy na włosy olej. Do wyboru mamy sporą kolekcję - w mojej, dość krótkiej, włosowej karierze używałam głównie winogronowego, rycynowego, kokosowego i od niedawna - orzechowego. Każdy ma swoje działanie, które opiszę za chwilę.
Jak zabieram się do olejowania? Każdą substancję wolę najpierw podgrzać - na spodeczek nakładam trochę oleju (na moje średniej długości kręcone włosy zużywam około dwóch-trzech łyżeczek), po czym kładę go na dopiero co zaparzonym kubku herbaty. Napój się ładnie zaparza, a mój olej jest ciepły (lubię sobie wmawiać, że lepiej wtedy działa).
Następnie przenoszę się z całym majdanem do łazienki i smaruję włosy.
Tutaj radzę uważać co robimy - niektórym nie służy nakładanie oleju na skalp, niektórym to pomaga. U mnie zależy to od stosowanego typu - rycynę ograniczam do samych włosów (głównie dlatego, że ciężko mi się ją zmywa), co do reszty olejów nie mam ograniczeń.
Po nałożeniu zawijam całość w folię, gruby, ogrzany ręcznik... i siedzę jak najdłużej.
W moim wypadku efekty zaczęły pojawiać się już po pierwszym nałożeniu, jednak ciągle widzę, że może być lepiej. Na pewno moje loki mniej się puszą - skręt jest też wyraźniejszy, pasma bardziej scalone. Fryzura ma połysk i wygląda po prostu zdrowiej.
Jak wcześniej wspomniałam, używałam do tej pory czterech typów olejów - więc może powiem o każdym parę słów.
Zaczęłam i najdłużej korzystałam z winogronowego - bo po prostu miałam go w domu. Moim zdaniem świetny dla loków, zwłaszcza na początek - nie miałam problemów z myciem i nakładaniem, więc nie zniechęciłam się na wstępie, a efekty skłoniły mnie do dalszych prób - zaobserwowałam głównie wygładzenie, zmniejszenie się puchu. Możliwe że była to zasługa efektu szoku - w końcu to pierwsze stosowanie oleju w życiu. Mimo to polecam jako łagodny, przyjemny olej, dający bardzo naturalny, delikatny efekt.
Drugi w kolejce był kokos, który... niestety, nie przypadł mi do gustu. Owszem, lekki, używanie było miłe i przyjemne, jednak efekt nie był taki, jakiego oczekiwałam. Moje włosy potrzebują porządnego nawilżenia i delikatnego "obciążenia" (wygładzenia i nadania luźnego, dużego skrętu) - przy stosowaniu kokosa miałam natomiast strasznie miękkie, ciasno skręcone kędziorki, które rozbijały się przy najlżejszym wiaterku. Oczywiście, zapewne wpływało na to wiele czynników - dlatego jestem pewna, że z tym panem się jeszcze spotkamy. Póki co stoję przy olejach, które sprawiają, że moje włosy wyglądają tak, jak bym tego chciała.
Rycyna! To cudo było efektem przypadku - któregoś pięknego dnia po prostu poszłam i kupiłam, nie myśląc o tym za wiele. Upiorny do stosowania - ciężki, gęsty, zmywać muszę po dwa-trzy razy (zawsze myję delikatnym szamponem, więc automatycznie trudności wzrastają)... i, przynajmniej u mnie, niezbyt wart tych trudności. Idealny do okazyjnego olejowania - bardzo wygładza - ale na dużurny olej się nie nadaje.Chociażby dlatego, że zauważyłam delikatne, delikatne przyciemnienie koloru... którego to efektu mocno się obawiam i wystrzegam. Proszę się jednak nie zniechęcać opisem - znam ludzi, którym olej rycynowy dosłownie uratował włosy. Poza tym, znane jest też jego działanie na skalp - polecam poeksperymentować we własnym zakresie!
I nadszedł czas na mojego ostatniego ulubieńca - olej z orzechów włoskich. Łączy sobie łatwość zmywania z bardzo, bardzo pozytywnym efektem - mocno nabłyszcza, definiuje loki i sprawia że skręt jest bardzo mocny. Włosy są też po nim jedwabiście gładkie - nie mogę się namacać. Zdecydowanie numer jeden z dotychczas używanej, skromnej kolekcji. Na pewno po skończonym zapasie dokupię jeszcze.
W kolejce natomiast czeka olej lniany, którego jestem bardzo ciekawa.
Podsumowując - każdemu, kto chce o włosy zadbać, polecam rozpoczęcie od olejowania - zwłaszcza namawiam do tego kręconowłose. Siedzenie parę godzin z turbanem na głowie naprawdę jest warte efektów!
